Niedoczynność tarczycy – objawy i leczenie choroby

Tarczyca to bardzo ważny nieparzysty gruczoł ludzkiego organizmu odpowiadający za wytwarzanie hormonów potrzebnych do codziennego funkcjonowania. Tarczyca zlokalizowana jest w górnym odcinku tchawicy. Ma za zadanie utrzymać odpowiedni poziom hormonów, a także regulować gospodarkę wapniowo-fosforową organizmu. Objawów jej niedoczynności jest tak wiele, że często bywają one mylone z symptomami innych chorób i są w efekcie nieleczone pod kątem tarczycy, podczas gdy głównym sprawcą złego samopoczucia jest właśnie ona.

Objawy niedoczynności tarczycy

Objawy niedoczynności tarczycy mogą dotykać bardzo różnych narządów, dlatego warto jest wykonać kompleksowe badania diagnostyczne, które wyeliminują potencjalne podejrzenia dotyczące innych narządów. Objawy, które powinny skłonić Cię do zgłoszenia się do lekarza endokrynologa:

Istnieją dwa rodzaje objawów niedoczynności tarczycy, które w zależności od rodzaju nie są typowe, ale mogą występować przy okazji. Można wyróżnić 2 postacie niedoczynności tarczycy: subkliniczną i pełnoobjawową.

Są to objawy tzw. subklinicznej niedoczynności tarczycy:

• podwyższonym poziomem TSH, a prawidłowym poziomem hormonów tarczycy

Mogą, ale nie muszą pojawić się również poniższe objawy:

• obniżony nastrój,

• stany depresyjne – niepokoje, złe samopoczucie psychiczne, wrażliwość na światło,

• zaburzenie gospodarki lipidowej – niespotykane dotychczas podniesienie poziomu cholesterolu we krwi.

Przy niedoczynności występują jeszcze inne objawy choroby, tzw. kliniczne.

W okresie pełnoobjawowym niedoczynności tarczycy pojawiają się typowe objawy:

• chroniczne zmęczenie – nawracające duszności, płytki oddech,

• senność,

• odczuwanie zimna,

• częste zaparcia i problemy z wypróżnianiem,

• zwiększanie masy ciała pomimo utrzymującego się braku apetytu,

• bolesność mięśni i stawów,

• słaba koncentracja, ciągłe rozproszenie, poddenerwowanie,

• opuchlizna w obrębie twarzy, głównie w okolicy powiek, podbródka, szyi,

• problemy z włosami i paznokciami – wypadanie, łamanie się, przerzedzanie, wypadanie włosów pod pachami,

• problemy dotykające sfery seksualnej – obniżenie libido, impotencja,

• nieregularne miesiączkowanie,

• problemy z utrzymaniem ciąży,

• spowolnienie ruchów, ochrypnięty głos, gromadzenie wody w organizmie.

Jak widać niedoczynność tarczycy ujawnia się przez tyle negatywnych objawów, że należy w przypadku podejrzenia jej nieprawidłowego funkcjonowania szybko skierować się do gabinetu lekarskiego.

Proces leczenia niedoczynności tarczycy

Leczeniem choroby zajmuje się specjalista, lekarz endokrynolog. Najpierw jednak należy udać się do lekarza rodzinnego, który po wcześniejszym wywiadzie w przypadku podejrzenia problemów z tarczycą skieruje pacjenta na badanie TSH – mające wykazać jego stężenie we krwi, oznaczające poziom czynności tarczycy. Badanie to jest zazwyczaj sugerowane wszystkim kobietom, które planują zajście w ciążę ze względu na to, że problemy z tarczycą mogą być bardzo niebezpieczne zarówno dla płodu jak i matki.

Leczenie opiera się zazwyczaj na dwóch wariantach (https://medistore.com.pl/tarczyca-pod-kontrola). W jednym polega na ciągłym przyjmowaniu hormonów tarczycy, tak, aby zastąpić ich braki wynikające z niedoczynności, lub w przypadku niedoboru jodu – który obecnie jest coraz rzadziej spotykany, na przyjmowaniu leków zawierających ten pierwiastek. W związku z jodowaniem soli od kilkunastu lat w Polsce, nie obserwuje się już niedoborów, a suplementację jodem zaleca się jedynie kobietom w ciąży i karmiących piersią

W pierwszym przypadku najczęściej leczenie przebiega przy użyciu lewotyroksyny. Dawkę codziennie przyjmowanego leku rano, na czczo, precyzyjnie określa lekarz prowadzący. Ich regularne zażywanie i stosowanie się do innych poleceń ułatwia powrót organizmu do normalnego funkcjonowania. Niektóre formy niedoczynności, szczególnie jeśli jest ona wyjątkowo zaawansowana i oprócz niej występują inne choroby wymagają nawet początkowego leczenia szpitalnego.

Po pewnym czasie od zażywania leków, lekarz zleca ponowne badanie TSH i na jego podstawie stwierdza, jaką dawkę należy zastosować w dalszym leczeniu.

Czy niedoczynność tarczycy jest uleczalna?

W większości przypadków jest to choroba towarzysząca do końca życia. Wymagająca kontroli TSH i przyjmowania lewotyroksyny pod stałą kontrolą, z czego jej intensywność może się zmniejszyć po ustabilizowaniu ilość hormonów tarczycy obecnych w organizmie. W rzadkich przypadkach niedoczynność może ustąpić samodzielnie (np. przez zapalenie tarczycy po porodzie, polekową niedoczynność tarczycy lub podostre zapalenie tarczycy).