Twój partner chrapie? To może być OBS!

Twój partner głośno i nieregularnie chrapie, nie pozwalając Ci spokojnie się wyspać? A może to Ty przebudzasz się w nocy spocony i zdezorientowany, a towarzyszy temu suchość w ustach? Uczucie duszności, kołatania serca i częste nocne oddawanie moczu wyrywają Cię ze snu? Być może cierpisz z powodu obturacyjnego bezdechu sennego, znanego jako OBS.

Czym jest to nietypowe schorzenie i u kogo najczęściej występuje? Znajdujesz się w grupie ryzyka, jeśli jesteś mężczyzną i masz problemy z otyłością, która wiąże się ze zwiększonym obwodem szyi. Dodatkowo, możesz czuć się zagrożony, jeśli pijesz alkohol (w szczególności przed snem), palisz papierosy, masz krzywą przegrodę nosową lub posiadasz specyficzną anatomicznie okolicę gardła – długi języczek, bądź też przerost migdałków podniebiennych. Do pozostałych czynników zwiększających ryzyko zachorowania należą niedoczynność tarczycy, akromegalia (wiążąca się ze wzrostem stężenia hormonu wzrostu w ustroju) oraz stosowanie leków nasennych i uspokajających.

Jaki jest natomiast patomechanizm obturacyjnego bezdechu sennego? OBS powstaje na skutek nieprawidłowego przepływu powietrza przez górne drogi oddechowe podczas spoczynku nocnego. To zaś dzieje się jako rezultat nawracających epizodów zamykania lub zwężania dróg oddechowych na poziomie gardła. W efekcie dochodzi do spłycenia oddychania oraz nocnych bezdechów, przy zachowanej prawidłowej pracy mięśni oddechowych.

Istnieje także, nie do końca jeszcze poznana, ośrodkowa postać OBS. W zaburzeniu tego rodzaju główną rolę odgrywają nieprawidłowości napędu oddechowego, nad którego regulacją czuwa mózg.

Jakie są następstwa spłycenia oddychania oraz bezdechów podczas snu? W wyniku niedostatecznej wentylacji płuc (hipowentylacji) dochodzi do upośledzenia wymiany gazowej w płucach. Krew w naczyniach krwionośnych płuc nie ulega prawidłowemu wysyceniu tlenem. W efekcie krew tętnicza, która „wypompowywana” jest przez serce do wszystkich tkanek ciała, nie zawiera odpowiedniego stężenia tego gazu, a narządy organizmu nie otrzymują go w wystarczającej do produkcji energii ilości. Niedobór tlenu w tkankach to tak zwana hipoksja, ona zaś doprowadza do przebudzania się ze snu. W większości jednak są to przebudzenia, których pacjent sobie nie uświadamia. Rejestrowane są raczej przez śpiącego z chorym partnera, który zauważa, że po epizodach silnego i nieregularnego chrapania, sen pacjenta ulega chwilowemu przerwaniu.

Fragmentacja nocnego spoczynku i spadek jego jakości ma swoje implikacje w ciągu dnia. Chory czuje się osłabiony i senny. Może zasypiać podczas czynności takich jak czytanie, oglądanie telewizji, praca, a nawet jazda samochodem, co stwarza ryzyko zagrażających życiu wypadków samochodowych. Często pojawiają się poranne bóle głowy, zaburzenia pamięci oraz koncentracji, spadek libido, a również obniżenie nastroju pod postacią dystymii lub depresji.

Groźnym następstwem OBS jest też nadciśnienie tętnicze, prowadzące do powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego.